Έπειτα από τους τρύγους στα όψιμα θυμάρια-πεύκα, μεταφέρουμε τα μελίσσια στις γυρεοδοτικές ανθοφορίες του φθινοπώρου, κισσός (Hedera helix) , ακρέβατος (Smilax aspera), ακονιζιά (Dittrichiaviscosa), ρείκι (Erica manipuliflora), χαρουπιά (Ceratonia siliqua), κουμαριά (Arbutus unedo L.) κ.ά. Τα μελίσσια

ανασυντάσσονται, ετοιμάζονται για το χειμώνα φτιάχνοντας νέους πληθυσμούς, αποθηκεύουν μέλι και γύρη.

Οι βασίλισσες γεννάνε εντατικά, καθώς διεγείρονται από την μεταφορά άφθονης γύρης στην κυψέλη. Οι καινούριες μέλισσες που εκκολάπτονται έχουν ανεπτυγμένο λιπώδη ιστό, πλούσιο σε βιτελλογενίνη (γλυκο λιποπρωτεΐνη, παράγοντας μακροζωίας στις μέλισσες).

Οι εργασίες που κάνουμε αυτή την περίοδο στο μελισσοκομείο είναι: α) θεραπεία για τα βαρρόα (Varroa destructor), με τη χρήση βιολογικών μεθόδων με οργανικά οξέα, διένυδρο οξαλικό οξύ-μυρμηκικό οξύ, β) προσθήκη πλαισιοκηρήθρων και τροφών στα μελισσοσμήνη με μέτρο, όπου χρειάζεται, καθώς ο καιρός ψυχραίνει μέρα με τη μέρα, θέλουμε σφιχτά υγιή μελίσσια, έτοιμα για ξεχειμώνιασμα.
.

[embedfb https://www.facebook.com/melistixokritis/posts/1686440161532913]